Sana neden seninle ‘siyaset tartışamayacağımızı’ anlatayım mı? Geçen gün Kaybedenler Kulübü’nden çıkınca seninle oturduğumuz yerde arkadaşımla içip siyaset tartışırken anladım.

Sana kızgınlığım, kırgınlığım varken ben seninle oturup Usame Bin Ladin’den sonra Türkiye’nin ne kadar tehdit altında olduğundan, YGS’de şifre skandalının LYS’yi nasıl etkilediğinden, bunların kimlerin oyunu olduğundan konuşamazdım.

Bir masada oturup içerken seninle, bana verdiğin üzüntüleri düşünmeden edemezdim. Hiçbir şey olmamış gibi “Ne olacak bu Kürt meselesi” diyemezdim sana, seçimlerde kime oy vereceğimizi, partilerin vaatlerini falan tartışamazdık.

İki ‘arkadaş’ ya da iki ‘sevgili’ gibi oturup konuşamazdık ki ayrılığı hiçe sayıp; çılgın projeden, Wikileaks belgelerinden, Ece Temelkuran’ın son yazısından. Ece Temelkuran’ın kitabını alamazdık beraber, okuyamazdık ki sırayla. Bilirsin, kitaplarını paylaşan sevgililer mutlu sevgililerdir. Mutluyduk elbet

Seninle o ayrılıktan sonra neden ‘siyaset tartışamazdık’, demin anladım. Sana katiyetle karşı çıkarken, kuvvetle muhtemel gururdan ve toplum dayatmasından belki, basmakalıp laflar ediyordum. Ve hatta doğanın kanunlarından destek alıyordum. Şimdi anlıyorum. Artık ne aynı gazeteyi paylaşabilirdik seninle ne de “Sayısalcıların işi daha mı zor” tartışması yapabilirdik. Ki ben seni en çok arkadaş gibi karşı karşıya oturup böyle şeyler konuşurken sevmiştim. En çok o zaman biz oluyorduk çünkü, bütün sevgililer el ele tutuşup sarılıyorlardı zaten. ‘Kişilikli ilişki’ydi bizimki. En çok o zaman sevgiliydik.

Biraz fazla içsem elimdeki bira bardağını üstüne dökecek raddeye gelebilecekken hangi polemik yaratan sözünden bahsedebilirdim Kılıçdaroğlu’nun, Bahçeli’nin, Erdoğan’ın? Benzinin fiyatı 4 buçuk lira olmak üzere, eski sevgililer arkadaş kalabilir mi sence

Ne yani, birbirlerine üzülmesin diye sevgilisini anlatmayan ama ‘siyaset tartışan’ arkadaşlardan mı olacaktık?

Gözyaşlarıma sebebiyet veren eski sevgilimle, kaset polemiğinin siyaseti ne kadar ucuzlattığını konuşabilecek miydim yani?

HIMYM izleyip Robin ve Ted’in ev arkadaşı olduğunu görünce, eski sevgililerle arkadaş kalabileceğimizi, şey, ‘en azından siyaset tartışabileceğimizi’ sanıyoruz. Amerikan dizilerinden öğrenilmiş modernlikler bunlar.

Sevgiline “Eski sevgilimle siyaset tartışmaya gidiyorum” mu diyecektin? İşte o yüzden seninle en azından siyaset tartışamazdık, bence.

Kaldı ki, ikimizin de bu durum için daha politik arkadaşları var.

Tebrikler, siyasetsiz kalmış iki eski sevgili olmuşuz artık.

Seneye günü gününe seveceğim. Hepsini son güne bırakmayacağım.

İncir Reçeli, filmi pek sevdiğim söylenemez. 

Ama gel gör ki şu caps i yakalamak için açtım filmi

Bazı kareler tamamen beni anlatıyor

TAMAMEN.

Hani mesela bi gün okula gitmezsin. evde ense yaparsın. 
keyfin inanılmaz yerindedir. "ahah salaklar okulda şimdi dersteler" diye düşünür iyice gevrekleşirsin. ertesi gün okula gittiğinde, dün dersler boş geçmiştir, izlenesi süper kavgalar çıkmıştır, ne bileyim tüm güzel şeyler olmuştur. 
ve bi tanesi de illa ki çıkar ve " dün keşke gelseydin okula, çok eğlendik " der. işte ben öyle olunca çok hüzünleniyorum.