Hassas Doku

  Her şeyin başı genellikle güzeldir; devamı ise çirkin değil "alışkanlıktır!"

Her şeyin başına döndüğümüz zamanlar hatıradır; yaşadığımız şuan ise "ızdıraptır!"

Her şeyin başında mutlu kalırız; zaman biraz geçince gülümsemeler azalır yerini acılar alır..

Her şeyin en başını hatırlamak ise en zorudur; ilk uyanış, ilk nefes, ilk merhaba..fakat ilk vedalar her zaman akılda kalıcıdır..

Her şeyin başını yaşamayı tekrar tekrar isteriz çünkü her şeyin başı yalınlıktır; yalınlık ise huzurdur..

  Her şeyi başa sarmak istediğim karmaşık dönemlere girdim.Son zamanlarda annemin de her şeyi sözel olarak başa doğru sarmayı arzuladığına aşinayım..

"Ne güzeldi, ne güzeldin, ne güzeldik.."

Her şeyin sonuna yaklaşmışım.

Her şeyin başına hasretim!

Sürekli başa sararak ayakta kalabiliyorum.

Başlangıçlar bana güç veriyor.

Her şeyin başı güzel değildir, bazı başlangıçlar acıdır ve son zamanlarda acılarımın ağrıları ile nöropatik tepkiler veriyorum.

Sinir uçlarımın geçmişimi benden daha çok sorguladığı bir ara dönemdeyim.

Her şeyin başı güzel olmasa bile ara bir dönemde sıkışıp kalmaktan daha tazedir.

Şimdi isterseniz biraz başa dönelim; 

Ağrılarımın ve acılarımın günlüğünü tutmuş olsaydım şuan işimi kolaylaştıracak bir unsurum olacaktı.Fakat yok..

İlk ağrımı travel-time olarak hafızamda çizdirmek pek öyle kolay olmasa da ilk ağrının verdiği acının bugün hayatımı her şeyin en başından değiştirdiğini biliyorum.

Her şeyin başı bazen önemsizdir; "geçiştirirsin!"

Üzerinden biyolojik olarak ne kadar zaman geçmiştir bilemem, hastalığımın senaryosunu yer mekan zaman olarak net bir şekilde değerlendiremem ama içerde bir şeyler birikip yaklaşık üç sene önce dışa vurmaya başlamıştı; dedim ya bazen her şeyin başını üstelemez, göz ardı ederiz..

Şuan sahip olduğum her bir eşik noktamın en başını hatırlıyorum; bunun için ekstra çaba harcayan biri haline gelmeme gerek yok.

Daha fazla çalışma analizi, daha çok satırları olan makaleler ve aşkla incelemeye alınan daha fazla fiziksel parametreler..

Hepimizin hayatında destek aldığı bir rol modeli vardır.Benim hikayemde bana senaryomu okuyan modelimin sürekli aralara serptiği bir cümle var: 

"Ben senin kadar kendini böyle yıpratan birini görmedim, ne olmuş yani herkes okuyor Simge..!"

Bana karşı olan tutumu her zaman azarlayıcı,kinayeli ve teşvik etme amaçlı bir model.Bubu*

Çalışma alışkanlıklarımdan vazgeçmem gerekiyor, cenin pozisyonunda, karın ağrısından kıvranırmışcasına masa başında yazarak ders çalışmak, okulda not tutmak beni Notre Dame'in Kamburu na çoktan çevirdi bile..

Eğer sizde benim gibi fibromiyalji vebasına yakalanmak istemiyorsanız öncellikle zehirli sarmaşıklarınızdan arının.

Evet ne yazık ki her şeyin başı artık su-toprak ya da hava elementlerinden geçmiyor.Hayatın bize kitlediği gündelik yaşamın stresinden geçiyor!Keşke tek derdimiz basit yöntemler ile su aramak, ilkel araçlar ile toprak kazmak, batıl inançlar ile hava tahminlerinde bulunmak ile sınırlı kalsaydı..Fakat yontma taş devrinin kenarında bile kalamadık..

Şimdilerde farketmeden ruhumuzu yontuyoruz ve yontulan ruhumuz zamanla bedenimizi çürütüyor.

Tıbba saygım sonsuz fakat koskoca akademisyen olmuş bir tıp doktoruna ağrılarımdan ve özgeçmişimden bahsedip bana "stresli misin ya da uykusuzluk problemin mi var?" demesi koca bir ayıp sanki!

Tüm koşullar başka bir ülkede de yaşıyor olsa idik 24 yaşında bir genci hatta genç kızı strese sürüklemek için elverişli halbu ki..

Umarım Ales sınavında türkçe bölümünde dil bilgisinde -ki yazımından çok fazla soru çıkmaz...

Neticede benim zihniyetim koca bir sayısal veri tabanı altyapılı mühendis kafası..

Gelelim her şeyin başının ortasına denk gelen ağrılara; bahsedeceğim ama anlamanızı beklemem.

Çoğunuz da aaa aynısı bende de var diyerek kendi kendine tanı koyacak..Çok şahit oldum fakat yemezler..

Geçen gün doktorum yeni bir tanı daha koydu omzum asimetrik-miş..İçimden dedim ki "hayatlarımız bile asimetrik"

AĞRI: Acı ile komplike olmuş, kafası karışmış bir vaziyette.Örneğin şuan şiddetlenmeye başladı çünkü masa başındayım.Sayın doktorum üstelik dik oturuyorum!!Hani asıl kaynak eğilmekti.. Nasıl anlatmalı, acının neresini betimlemek gerekli bilemiyorum.Düşünün bu 7/24 taşıdığım acı bu kadar güç durumda..Her birinizde olamaz inat etmeyin..

Öncelikle her şeyin başında sol kürek kemiğimden sanki azılı bir katil o bölgeye testere darbesi vuruyor gibi ardından kanaması bütün omzuma, boynuma ve sırtıma yayılıyor eğer ki etrafımda biraz masaj yapabilir misin diyebileceğim biri yoksa gecenin sonu ya yoktur ya uykusuzluktur ya da acil serviste işe yaramayan yüksek dozda novalgin*dir..

Sanırım size bu postu atmamın bedeli bana gece ağıra yani ağrıya mal olacak..

Mecazi kanamaların bir üst seviyesi sırtıma yediğim balyoz darbeleridir..Sırtımda yüksek gerilimli bir trafo taşıyormuşum hissi ve lütfen artık biri gelip sırtımı tam orta yerinden ayırabilir mi isteği..

Tabiki gerçek anlamda kimse gelip sizi sırtınızdan ortaya ayırmıyor ne yazık ki..Kronikleşen bazı kütlemeler süreklilik haline geldiği için omzunuz çıkacak gibi hissediyorsunuz..

En kötü atak zamanlarından biri ise boyunda hissedilen birazdan tüm doku bağlarım kopacak hissi..

Bahsettiklerimden anlayacağınız üzere her şey bir takım şeyler üzerinden benzetme yoluyla öne sürdüğüm hissiyat meseleleri fakat bunu lütfen anlayın fibromiyalji soyut bir kavram değil hem mental hem de bedenen tüm bedende taşınan; taşınması çok güç olan SOMUT BİR ACI AĞRISI..ya da ağrı acısı..

Lady Gaga bizi son zamanlarda çok güzel ifade ediyor..Dağ gibi kadın, muazzam sahne şovları gerçekleştiren dev artisti bu bela resmen SÜRÜNDÜRÜYOR..

Tedavi kısmına gelirsek, pek gelmeyelim malesef ki kesin bir çözümü yok..

Sırtıma son iki aydır binlerce iğne darbesi yedim fakat değişen hiçbir şey yok. (bknz. nöral terapi)

Son seansımda doktorum derin enjeksiyon yaptı hiç sormayın BAYA DERİN BİR SEANSTI..acısı hala zihnimi deşiyor.

Velhasıl geçmiyor..

Bu sebepten uzunca bir süredir gerçekleştirmekte olduğum minimum insan, minimum stres teorisinden başka opsiyonum yok gibi..

İnanın bugüne kadar çevremden, doğadan, ülkemden, canlılardan hiçbir koşulda nefret etmedim..Edemem de.Çünkü ben kalpten iyi niyetli.Doğma büyüme saf kanım..

Fakat uzak durup, tabiri caizse etliye sütlüye karışmamam acılarımı bir tık düşürür umudu ile ıssızlaşıyorum.

Fibromilyaji için koskoca tıp dünyası bir çare bulamamışsa kendi çaremi kendim üretmeye başlamak üzereyim:

1-Takmayacaksın

2-Takılmayacaksın

3-Hayatına ve hayatı sana verene saygı duyarak sabırla yaşayacaksın

Bitirmem gerek çünkü acılarım şiddetlendi bu yazıyı ve farkındalığı takmıyorum.

Hayatım benim için değerli, boyumu aşan ağrılarımın hayallerime engel olmasına asla izin vermeyeceğim

SON OLARAK FİBROMİYALJİ İÇİN KESİNLİKLE FARKINDALIK İSTİYORUM

teşekkkürler...