Harman şarkılar, alternatif hayatlar..

Uzun zamandan beri hayatımdan herkes gittiği ya da bir şekilde gitmelerine sebep olduğum, git dediğim için repertuarımda yer alan "Ben ki sevmek hiç usanmam" Pinhani şarkısı yerini "Dön bak dünyaya" sözlerine bıraktı. Çünkü ben sevmekten usandım hatta sevmeye tenezzül bile etmeden kaçtım ama asla vazgeçmedim dünyadan, sakince dönüp arkama baktım kimseyi bulamayınca dünyama dönüp onu izledim. Dudaklarım elim kolum dondurma oldu bir saniye.......

Kendimden emin değilken kendinden emin olmayan insanlarla tanıştım. İyi ki de öyle oldu..Kendimden emin olduğumu , hayattan ne istediğimi , nerede olmayı hakettiğimi görmeme sebep oldular. Sizi bilemem karışmakta istemem fakat insanlar umutsuz olduğu bir anda sevemez, kalkıp penceresinden bakar ve derin bir nefes alır. Velhasıl diğer türlü yalandan da olsa gülüyorlar ve kandırıyorlar sizi (bizi). Durup dururken düz dünyamızı karmakarışık hale getiriyorlar. Aksiyona gerek var mı? -Evet var! Yanılacak, kaybedecek, keşke diyeceğiz ki tecrübelerimiz birikecek ve biz büyüyeceğiz. Artık çok kısa zamanda birçok şey paylaşabilmek de mümkün, fazla yakınlık pek tabi tez ayrılıklar getiriyorlar. Ama söz verme kısmı bir miktar can sıkıcı.. Bence söz vermeyelim..

Yalnız kaldım çünkü bunun böyle olmasını 11 yıl öncesinde ben istedim. Hırçınlaştım bazen de çok duruldum ama sonuma hep ön yargı koydum. Başıma ne gelirse gelsin yalnız kalacaktım. Hayatın adımlarımın altına koyduğu yolda bir başıma yürüyecektim. Değişken özneler sadece ara durak olarak kalacaktı. O kadar yalnız bıraktım ki kendimi hem huzur buldum hem yoruldum. Kendi sesimi bir başıma taşımaktan, evin içinde kendi kendime çevirdiğim tiyatrolar. Kendimle hem ağladım hem güldüm. Bugün 1 Temmuz 2019 ve hayatımın dönüm yıl dönümü. Bugün 1 Temmuz 2008 den çok daha farklı çünkü uzun bir yolculuğun rotasını değiştirme vakti. İlkbahardım yolun başındaydım neyse ki o kadar kara kışlar geçirdim ki yolun sonunda yaz oldum..

Hani insanız ya söyler dururuz onca şeyin üstüne hiçbir şey olmamış gibi kaygısızca, hiçbir şey için pişman değilim..deriz.. Bunu kendim için asla kuramıyorum, çok fazla keşkeler ve pişmanlıklar biriktirdim. Fakat her keşkemin sonunda aklandığım için tesellileri güzel sonuçlanıyor! Şimdi hayatımın en büyük keşkelerini teselli edecek ödülümün kuyruk sırasında sabırla bekliyorum. Asla vazgeçmedim, vazgeçmiyorum ve vazgeçmeyeceğim..Kendim için kaybeden değil kurtaran olma vakti. Geceler iyi güzel ama gündüzleri devran döndürme vakti geldi. 

İçimdeki kelebeklerin kanatlarını binbir renge boyuyorum. Sen öyle yap güzel oluyor.. Bütün kasılmalarım, ağrılarım bir çırpınışta yok olup gidecek. Ömrü bir gün değil bu sevincin, bir ömür. Ne zaman hayata son nefes bırakırım bilemem. Bazen her an ölecekmişim hissine kapılabiliyorum ama bu asla bir karamsarlık değil. Daha dur karpuz kesecektik telaşı.. Çünkü mevsim yaz ve daha karpuz keseceğiz!