Gonul defterime yetmiyor kalem, goz*uyle gulmekte butun elalem

 

Dorduncu kez Covid testi yaptirdim yine negatif cikti. Victoria da covid diye bir sey bile kalmadi.

Selam verdim niyeti ciddi cikti. 

Yazarken karakterlerimin altinin red line olmasi beni deli ediyor. Buraya kadar red line disinda olan her kelimem not found. Hani surekli bir seylere heveslenirdik eskiden. Simdi kendime birkac sual sormaya kalktigimda hicbir seye hevesim olmadigini yakaliyorum. Esasinda ben hicbir zaman kirilirlar diye heveslenmezdim. Heves etmenin nasil bir duygu oldugunu nerede kaybettigimi bile bilmiyorum. Her yone dogru kirilan fay hatlarim var. Ne hos ki kirilirken doga bir yandan onariyor gibi. 

Hayat bize her zaman kendimizle kalabilmenin odulunu verir. Yalnizlasmak ile yalniz kalmak arasinda ince bir cizgi vardir. Keza ayni sekilde kendi istegi dogrultusunda yalniz bir sabaha uyananlar ile sabahini yalniz birakmayi tercih edenler. Simdi ben ne olacagim dedigin her caresiz aninda biraz daha seviye atliyorsun esasinda. Tukenip gidiyor aslinda acinin da huzurun da her hali. Dusuncelerinin kimseyle eslesmedigini dusundugun oldu mu hic? Biliyorum, oldu.. Aslinda uyusmayan dusuncelerin degil. Kimse bir baskasi ile ayni fikirde olmayi umursamaz. Karsinizda bir fikri paylasmaya calistiginiz kisilerin bencilligine daha fazla kayitsiz kalamazsiniz ve nihayetinde yalnizligi bir tecih meselesi haline getirirsiniz. 

Keske soze nereden baslayabilecegimize dair bir kisayol tusumuz olsaydi. Her seferinde birine sifirdan kendini almanin bile gucu kalmadi bedende. Zip dosyalarini masaustune random acivermisiz gibi. Ortalik daginik, sozler yersiz. Bir de keske burda olsaydin da anlatmak zorunda kalmasaydim dediklerimiz var. Kocaman bir eksik var tanimlanamayan. 

Trafik bazen solumdan bazen ise sagimdan akiyor. Anlam veremedigim bir dize yigin var. Nasil miyim diye sorma demistim. birine nasilsin demenin hakkini veremedigimiz icin. Velhasil iyiyim, iyiye mi gidiyorum bilemem. Iyiden anlam cikaramam bilirsin ama guc dersen guclendim. Hep saglam bastim bugune kadar simdi ise gectigim her kaldirim tasina ayak izimi birakiyorum. 

Bir mekan var penceremin, evimin kapisinin tam karsisinda. Biri var simdi tam orada, oturuyor bir basina. O da bizden gibi, belli ki bitmesini bekledigi  bir harp var ensesinin tam kosesinde. Gecip gidiyorlar sagimdan, kimisi el salliyor, kimisi gulumsuyor fotografimi cekiyor. Beni yakinen taniyanlar ne demek istedigimi simdiden gozlerinde canlandirdilar.

Neden uzunca bir suredir yazamadigima tam olarak aciklik getiremem ama klavyemi uzun bir suredir mesleki deformasyonuma harciyorum. Yazilimdan girip analizden cikiyorum. Ama hep sunu soruyorum kendime. Bu muydu istedigim? Son zamanlarda hep cok basarmak isterken bir anda basarmanin hicbir kosesinde anlam bulamaz oldum. Basarsam da, basarmak icin hirpalansam da istediklerimin hicbiri bu degil. Ne basarmak ne de sevmeye meyilliyim. Hayatimin tutalacak hesaplanacak bir geometrisi yok, CGAL da random bir model olusturmusum gibi. Aglarin birbiri ile hicbir ilgisi, fonksiyon tabani yok. Nereye dogru yol aliyoruz? Mutlu muyum? Sukur. Basardim mi? Hem de bir basima.

Gelisiguzel yoneltilen hicbir sorunun anlami yok ki cevabi olsun. Cunku ne yaparsan yap kendini hicbir yere ait hissedemiyorsun. Ama sorarsan cok iyiyim hatta. 

Simdi neden buraya geri dondum acilayim biraz, kulaclarimin altinda nefessiz kalana dek.

Tek bir sorum var buraya birakacak. Bu konudan da bu sorudan da hep kactim ama kendimle oturup kendimi sorgulayacak cokca vaktim de oldu. Soyle ki,

Nasil seviyorsunuz? Sevginizin, sevilmenizin olcutu nedir? Nasil bir sevgi olgusunun farkina variyorsunuz? Sevmek, herhangi bir seyi. Birini, sahip oldugunuz isinizi, kopeginizi, evinizi, bahcenizdeki ciceginizi ya da en basitinden bir yemegi? Benim hicbir seye dilim ilismiyor sevmeye dair. Bir tek ailem var kalben ve icgudusel gelen. Yani onun disinda bir seyi bagrima basacak, haykiracak kadar benimseyemiyorum. Bazen de kiziyorum kendime. Bulsan da oyalancak bir sey degil ki bu diye. ? Hep karsimdakini dusunuyorum. Seversem giderim, seversem gider cunku ne de olsa gidiliyor bir sekilde.

Ikili iliskiler beni burada fazlasiyla tesir altina aldi. Kiyaslama yapmayi sevmem fakat burda ciftler cok gercek, her biri tamamlanmis gorunuyor, sorun mu? pek sanmam..Turkiyede iken bir iliskiye dair gozumde canlanan tek sey PROBLEMLER idi. Burada ise YOLDASLIK. Bazen diyorum bir erkek bu kadar sadik olamaz, sevgilisi ailesi onun icin. Bu sebep bile bazen bir kacis nedeni olsa da benim gibi birini bile durduruyor. Hatta size soyle soyleyeyim annemi bile bu anlatiklarim (daha fazlasi) burada kalip bir ailem olmasina ikna etti. Elbette her kader ve her kalp kendi rizkini yer. Nedendir bilmem ama bana hep kazik yemek dusecek gibi geliyor ve usenip hic yanasmiyorum.

Sevmeye zaman ayiramamak ne kadar dogrudur? Bahane degil mi? Yani herhangi bir seye zaman ayiramamak diye bir seyi kabul etmiyoruz esasinda. Ama sozu soylemek bedava ya savur gitsin zamanim yok ya da ben boyleyim diye. Bir de dogrusunu sevmemek var ya, heh o iste en sevdigimiz! Illa gidecegiz o bizi uzecek olana. Agzimizin icine bakana degil de agzimiza sicana dogru minnettar olacagiz. Sonra da agzinin payini alip oturup kalacaksin gogsunun ustunde bir okuzle ile. Egoyu unuttuk mu, ah tabi asla! Icinde bir miktar bile olsa ego barindirmayan biz, soz konusu bir iliskiye gelince agirdan satmayi gec, hareket bile etmeyiz. Ben hic yapmadim oyle ama benim problemim de var elbet. Mesela gurul gurul, bagir cagir yasarim o sevgiyi yasayacaksam, ertesi gun vazgecerim 'ay sevmesem mi, zaten sevmiyomusum, neyse hemen tuyelim....' Size soyle soyleyebilirim Melbourne'in hava durumu ile benim duygu durum kapisir. Hatta ben acik ara kazanirim gibi. Hani o sarkida nasil diyordu

I KNOW I FUCKED UP, I m JUST LOSER

SHOULD not be with ya, guess I m a GUITTER

Konu biz olunca kimse ulasmaz o gece keyfimize. Biz bize kalinca konu karsi tarafa gecince ama nedendir bilinmez kurulur o hikayeler en bastan. Neyseki son zamanlarda hicbirimizin hayatinda konu birinden acilmiyor pek. Ben hic yadirgamadim bu self-isolation olayini cunku ben bu konunun ata erkiliyim. Bozar mi sandin acilar yaaaa ben hep boyleydim. Az biraz da siz tadin bakalim. Nasilmis? Sahsen ben keyif aliyordum. Ama durum benim ruhsal dengem uzerinden bir mecburiyete donunce ters tepti haliyle. Cikmayacak misin? Inadina cikasin gelir ya hani. O iste. Sevmezmiymisim, sevesim geldi simdi birden...Amaaaan yahu FUCKED UP. Isim gucum, evim tamam bir de ozne koyuverelim yani ne var sanki. Ama ne hacet? Tarih bastan yazilir ama ben bu sevmeyi kendime yazili  bir metne dokemem. 

-Wanna hang out?

Senle degil!

Ben muhendis falan olmak istemiyormusum. Ben buraya da okyanusyadaki adalara kolayca fast-pass yapmak icin gelmistim ama covid 19 hepimizde oldugu gibi benim de bir tarafimda patladi. Birden bire burada bir duzenim hayatim, bahcemde ciceklerim ve emeklilik fonum oluverdi. Yani konu buraya bir yilda nasil geldi inanin ben de bilmiyorum. Beni bir adaya firlativerin, annemi de ikna ediverin. Ama cok pis bir huyum var, alistigim yasam alanimdan, safe-zone dan kolayca cikip gidemiyorum eskisi gibi. Alenen dunyanin bir ucuna geldim azicik daha gidecegim yani ne vardi sanki. Ama olur mu aman agzimizin tadi illa bozulacak. Kalakaldim. Turkiye'de yapamadigim kariyeri baska memlekette baslattim. Ama soyle bitereyim ben kariyerini de sevgini de istemiyorum. Tipki soyle

Al askini sok gozune gozune yani..

Simdi boyle derim de yarin bir bakarsin evlenivermisim. Yani bilirsiniz smgcm bu. Velhasil ele avuca sigamiyorum, son olarak da yasadiklarimiz hayal urunu olmak ile birlikte birbirimizi hic ilgilendirmiyor. Sevmek konusunda bugune kadar akil verdim ama bizzat kendim islah olmadim. Yesilleyin de demiyorum. Sadece buraya bir kanit birakiyorum. Cunku yarin bir gun bu yaziyi bir de ingilizce cevirmem gerekecek gorunuse bakilirsa. 

Cheers.