Püf Nokta

Buradayım nefes aldığım sürece iyiyim ve hep iyiye gidiyorum.

Mühim değil en iyi olmasına gerek yok.Bazı şeyler var her insanda kendine has ve kendisi ile bütünleşmiş bir koşul ile.Herkesin ek bir nefese ihtiyacı vardır fakat hiç kimse bu duruma yargılarını kırıp yaklaşmaz.Köşesinde tepkisizce tepki almayı bekler.

Nadir zamanların ve kişilerin özel bir süper gücü var.Kendi nefesi ile evrenden gelen nefesi birleştirebilmesi gibi.Onu farkedebildikleri anda tutup yakalayabilen insanlar yalnızlığı kendi rijit mottoları ilan ederler ve bunu kimseye belli etmezler.Kalabalığın kendince anlayıp azalmasını bekler.

Önce birer birer ardından düzine şeklinde azalır kalabalıklar.Şimdi yok oldu ve koca bir hiçlikte kaldığımızın farkındayız.Bu his dünyanın hiçbir mal varlığına değiştirelemez.Kendi dünyamızın ve evrenin tek kahramanı yine evrenin kendisidir ve bizler amazona bekçilik yapan yerliler kadar savruk bir o kadar da özgürüz.

Teknoloji ve modern hayatla iç içe yaşamanın yağmur ormanlarına ve bireylere hiçbir faydası yok.İlkel bir şekilde sadece nefes almak bedenimize ve ruhumuza verdiğimiz en güzel hediye.Önce kendinizi nefes alırken sevin..

"Şuan çok şanslıyım çünkü ciğerlerime hak ettiği değeri bolca bağışlıyorum, kendimi seviyorum.Kendimi en çok burada kendimle bir başımayken seviyorum!"

Hakkı ile nefes alabilmek ciddi bir mesele.Milyarlarca canlıdan sadece binlercesi hayatı nefes alarak yaşayabiliyor.Bizler emeklerine sadık kalan sevdiklerine sadakatli davranan vicdan köleleriyiz.Fakat hayat bu değil.Hayatı bize bağışlayan sadece annelerimiz değil yalnızca onların emeği kalmamalı üzerimizde.En çok kendimiz katkı vermeliyiz hayatlarımıza.Devlet hazinesi gibi özel bölgelerde korumaya almalıyız.Çok önemli inanın.Eğer burada istemeden yaşamak zorunda bırakıldıysak buna hakkını vererek karşılık vermeliyiz.O yüzden hayatın tabakalaşan düzenini durdurun.İmkanların olmasına gerek yok bunu ofisinizde şantiyede bile yapmak mümkün.Nasıl mı?

Kendinizi yıpratmayın asla kulak asmayın ve birine ihtiyacınızın olmadığı bilincinde kalın.İnanınca ve isteyince bir başına bütün dünya kurallarının üstesinden gelip ekvatordan kutuplara doğru yürüyebilirsin.Önce yürüyün yukarıya doğru çıktığınızda artan basınçla koşmaya başlayın ciğerlerinizi yakın ve sonra kendinizi deli bir rüzgara bırakın uçacaksınız..

İleriye dönük özgürlük planlarınızı canlı tutun ve kanayan ne kadar dokunuz varsa durdurun baktınız durmuyor son damla akan kana kadar acınızı bir kuytuda sıkıp arının.Acılarla yaşamanın bir albenisi yok acı zaten bir süre sonra alışkanlığa dönüşür.Alışkanlıklarınızdan ilkel bir şekilde kurtulun.Sanki o ilk ateş hiç bulunmamış gibi ilk aşk hiç yaşanmamış dünyada sadece siz varolmuş gibi yaşayın.

Kendinize yeni bir dünya kurun!Orada Adem ya da Havva siz olun ama bir diğerini senaryoya koymayın.Dinozarların ve atların aynı topraklarda gezindiği bir populasyon olsun. milattan öncesi ve sonrasında ilginizi çeken her şeyi yerleştirin.Gökyüzünüz berrak ,sularınız hep soğuk olsun.Timsahların üzerinde güneşlenin ve bu sizi asla tedirgin etmesin.İnsanın nefes alması için göze alamayacağı bir tehlike yoktur.Ama dediğim gibi basit değil özel nefes alın.Kendinize özel kalın.Kusurlarınızla barışık olun zamanla kusursuzlaşın.

İnsanları sevmek zorunda değilsiniz.Kendinizi çok şiddetli hissetiğiniz zamanlarda küçük bir çocuğun günlük rutinlerini takibe alın.Küçüklüğünüze dönün.Çocuklar güzeldir.Sokaktaki hayvanlar da.Kurumaya yüz tutmuş bir palmiye ağacının gölgesinden sızan güneş ışıklarına bile tapın.

Hayatınızda salıncaklarda sallanın atların üzerine binip oklu orduların dizilimini dağıtın kendinize yol açın ve yol alın.Önünüze kendinizden başka birini koymayın daima güneşin batışını takip edin.

Ruhunuza sevgilerimle :)

*Oscar and The Wolf - Breathing