Umursamaz Bir Şive

Kafa yapım ve bedenimi dengeli bir fonksiyonla yönetebilmeyi öğrendiğim yazın tazecik ilk günlerinden geriye bir kaç dem güneş kalmışken nasıl başarılı olduğumdan bahsetmek isterim..

Her şeyden önce alışkanlıklarımla birlikte gelen hayata duruş tarzımdan vazgeçtim.Bunlardan beni en çok etkileyeni dinlediğim müziklerin ritmini arttırmak oldu inanın güne mutlu başlayabilmenin en büyük alternatifi güneşten doğruca bize gelip hitap eden şarkılar.Yüksek sesle müzik dinlediğin sürece sadece mutlu kalmıyorsun bununla birlikte dünyaya karşı kollarını kocaman açıp ruhunu koruyorsun yani umursamaz oluyorsun.İşte bu benim kalıcı mutluluğa adım atmamın en büyük etkeniydi.Umursamaz olmanın bende ki tarafı denizler boyunca uzanan kumlarda hunharca koşmaktı.Kimilerine göre umursamazlığın duygusal olarak tanımı yüksüz, tüy kadar hafif olmak manasında söylenir ama benim ruhumun her zaman bir denize kıyısı olduğu için umursamazlığımı mavinin sonsuzluğu ile pekiştirdim.Mavi benim en güçlü yanım oldu.Yaşadıklarım ve başıma gelenlerin fon müziğinde "bir teselli ver" çalarken ben her zaman duruşumla "price tag" oldum.

Yaz boyunca güneş batmadan önce güneşe doğru son nefesime gelene kadar zıplayarak dans ettim böylelikle kendi başıma ne kadar yükselebileceğimin farkına vardım.Bu benim özgüvenimi tazeledi ve şimdi yalnız başıma kalmaktan korkmuyorum aksine hayatı tek başına çekilebilir kılmanın püf noktalarını biliyorum.Kendi yaş gruplarımla takılmaktan olabildiğince kaçtım 3-10 yaş grubuyla vakit geçirip kafamda ki kötü insan profilini temizledim.İçerde bir yerlerde hala insanlığın var olduğuna dair bir umut daha beslemeye başladım.Çocuklarla bol bol vakit geçirmemin bana kazandırdığı en güzel şey kalbimde çürüyen ne kadar hücre varsa hepsinin yenilenmesi oldu.4 ay öncesine kadar ne kadar tükenmiş bir ruhum varsa hepsinden teker teker arındım.

Kendi jenerasyonumdan uzak kaldıkça hayatın gerçeklerini daha net gördüm, bu dünyanın gerçekten çekilebilir bir tadı olduğunu öğrendim.Bundan sonra ki günlerimde de aynı şekilde onlardan uzak, sakin bir hayat sürdüreceğime dair kararlarım var.Kafamı bedava hayatlara, ucuz karakterlere yoracak kadar değersiz değil benim günlerim.Hiç kimsenin değil, sadece buna inanıp görebilmeniz yeterli.Süslemeli hayatlarla bir yerlere varılmayacağını etrafımda ki herkesin tek tek gözümün önünde yaşayarak göreceğinden eminim.

Ben kendime tek kişilik bir liman buldum uzun bir süre burada istirahatta kalacağım.Bundan bir önce ki ruh halimde yaptığım gibi çevremi gözlemlemeyi de durdurdum.Kısacası ben kalbimi durdurdum.Sevdiğim birinin gözümün önünde göz göre hata yapması bile beni alakadar etmiyor artık.Yapmak üzere olduğum hatalardan düşerken kimse beni bak bu acıtır diye uyarmadı.Ben o sıcak sütü üfleyerek içtiğim için yoğurdu yemekten korkmuyorum.Hepinizin kaliteli yaşamayı öğrenmeniz dileğimle..