Aylardır hayatımı kendim olarak yaşıyorum,
benimsenmiş bir kalıp olan "başkaları ne der" düşüncesinden bir hayli uzağım, kendim için yaşıyor, huzurum için savaşıyorum.Seni düşündüğüm, aklıma getirip geçmişimizi izlediğim günler parmak hesabıydı, bir an olsun üzülmedim bitişine, gidişine.
Başka biriyle olduğun haberini aldığımda düşüncelerine ve dostluğuna güvendiğim yakın bir arkadaşıma bahsetmiştim hemen.Bana tek kullandığı cümle "onu kalbinde durdur Simge, biliyorum unutmak mümkün değil ama kalbinde durdur" demişti ben tam da öyle yapmıştım.
Yalan yok, gizleyemem bir kaç arkadaş gönül gözüm oyalansın diye işaret parmaklarıyla tek tek yeniden sevebileceğim birilerini gösterdiler. Bilirsin ben öyle sevmelere, aşklara meraklı biri değilim ama kalbimde seni durdurmam için üçüncü yeni bir kişinin etkisi gerekliydi biraz.
Sevdim belki, sevmek istedim başka birini ama ben sevmeyi seninle öğrendiğim için senden sonra gelen bir isime sevilmeyi yakıştıramadım.Yadırgadım senin dışında başka bir isimle anılmayı o yüzden kendime verdiğim sözümü tuttum ve senden başka kimseye seni seviyorum demedim.Kimseye duygusal olarak bakmadım ve yaklaşmadım.Sen bu konuda benden farklı ve hızlı davranmıştın üstelik.Oldukça kırıcıydı ama olsun bu da kazanç benim için.Çünkü sen beni güzel sevdin, belkilere çok sıkışıyorum sen konusunda ama yine de söylemekten geri kalmayacağım "belki de hayatım boyunca beni en çok seven sen kalacaksın"
Ama bu gece üzülüyorum yokluğuna.Nedenini sorma, tarifi yok.Yokluğundan bu yana ilk defa bir gece bu kadar sessiz ve uzun. Sanki sabah olana kadar sürecek bir kalp krizimsin,göğsümün tam ortasında sıkışıp kalmış bir ağrısın.Bu duyguyu en son babamı kaybettikten dört ay sonra yaşamıştım.Sanırım ben çok sevdiğim insanların hayatımdan gidişini uzun vadede idrak edip acısını sonradan hissediyorum.Bir bakıma "sıcağı sıcağına hissetmemek" gibi yaşıyorum kaybettiklerimin acısını.
En büyük yanlışı ve bencilliği sana karşı yapmıştım.Seninle birlikteyken mutlu kalıp, seni de mutlu etmeyi beceremedim.Senden gidince hayatım boyunca olabileceğim en sağlıklı döneme girdim.Çok mutlu oldum, huzurlu kaldım ve en çok da iyileştim.Etrafımda olan herkese pozitif enerjiler verdim.Gülmeyi hiç aksatmadım.Rüyalarımda bile güldüm.Uzun zaman sonra iyiydim.Ben iyiydim.Sana yakışacak kadar iyiydim ama sen eksiktin.
Birbirimize hep yanlış zamanlarda geldik
Düzeleceğimi en başından bilseydim gitmene izin vermezdim.
Hiç ummazdım ama "kal" derdim
Tüm kalbimle kalman için savaşırdım.
Hani sanki uyuyacaksın ve her şey düzelecekmiş gibi sabretmeni dilerdim
Aslında bir şeyleri geçiştirmeyi ve hemen bitirmeyi sevmem,
Sen konusunda bunu da beceremedim
çözüm bulmalıydım bizi bir arada tutmaya
Pişmanlık yok
Ama söyledim ya iyiyim ben daha da iyiye gidiyorum
Bu hayat sadece benim hayatım değil, benim bir annem var
Bana güvenen, beklentileri yüksek olan sevdiklerim var
yazık edemem hiçbir kalan değerime
Yirmi ikisinde hıçkırarak ağlayıp yastıklara gömülemem gidişin için
Kısa bir süre seninle aynı anda öten horozların sesine günaydın dedik
Bu gerçek de inan üzmedi beni
Hiç düşünmedim bir an olsun, en azından son bir kaç günüme kadar
Senden sonra ben kimseyi sevmedim ama uzaktan sevenim olmuştur elbet
Birini çaresizce sevmek ne zormuş meğer
O yüzden kendimi eve kapatmak istiyorum, güzel bir yüzüm yok ama
Sevenim çıkıyor arada, onların güzel duygularına karşılık veremediğim için üzülüyorum
Kimseye umut vermek istiyorum
Sıcacık bir merhaba bile bazen karşımızda ki kalbi binlerce umutlara bağlıyor
ve biliyorum ki her merhaba yerini bir gün elvedaya bırakıyor..
Keşke elimde olsa en son ve en çok seni sevmiş olarak kalsam
Biz yeniden bir olamayız ama ben bir başkasıyla da tamamlanmayayım istiyorum
Sevmeden ve sevilmeden bir ömür seni sonum olarak koruyup yaşayabilirim
ama çok güzel seven insanları kırık bir kalple kapıdan çevirmek lüks
yaşamayayım mı?
İnan bir ömür yadırgayacağım senden sonrasını
Huzur senin de benim de hatta herkesin hakkı
Herkese huzur diliyorum en çok sana
Gittiğin yeni şehirde yeni umutların olsun
Hayata hep sımsıkı tutun,
Ağladığım zamanlar söylediğin biz söz vardı;
"Hep denedin,
Hep yenildin,
Tekrar dene, tekrar yenil,
Daha iyi yenil!"
Ben sensiz hayatıma kaldığım yerden devam edebildim, sen de öyle
Bu sözün dışına asla çıkmadım, sen de çıkma
Güçlü kal, asla pes etme
Sen benim için güzel bir yol arkadaşıydın, başkalarına da bu zevki yaşat
Ben herkesi affetim,seni de aynı şekilde
Kimseye kin tutmuyorum
Beni kıran herkesi affettim, sonuçta kötü insanlar değillerdi, anlaşamadık.
Benim de hatalarım oldu, kimse mükemmel değil
Ama kötü insanlar da var inanamıyorum
İnanmak istemiyorum ama var işte
Allahım seni onlardan korusun
Allahım onları ıslah etsin
Allahım tüm sevdiklerimi korusun
Bilirim endişe yorar, güçlü kalamazsın, endişeli kalmak en zoru
Senin bütün endişelerin bir tüy bulutu olup gökyüzüne uçsun
Yağmur olup toprağa bereket olarak yağsın
Yağmurda yürüdüğün o toprakların kokusunu içine çek
Sana huzur versin
Kendine iyi bak diye veda etmeyeceğim, seni tanıyorum
sen önce sevdiklerine sonra da sevdiklerin için kendine hep iyi bakardın
hoşca git ve hoşca kal yol arkadaşım..
senin gibi zor birinin böylesi sevip, bir başına bırakılması da sevdaya dahil olmalı kaptan. Bu derin bir duygu çok üzüldüm, Yol arkadaşının yerinde olmak istedim
ReplyDelete"Sen benim için güzel bir yol arkadaşıydın, başkalarına da bu zevki yaşat"
ReplyDeletenasıl içten sevmektir yahu? müzeye kaldırılıp konulmalı bu güzel duygu.