Saygı için Saygı

 

Bu postu ilk defa dizüstüne dökmek istemeyerek atıyorum, çünkü sürekli 
içimden çıkıp kendimle yüzleşmekten akıl sağlığımı kaybetmek üzere olduğumu farkettim.Kulaklığımdan gelen şarkıların sonuna doğru dışarıdan şiddetli bir şekilde bir şeylerin kutlama sesleri geliyor, öte yandan camiden gelen imamın sesini ayırt edebiliyor ve işitebiliyorum.İkilemler arasında sıkışıyorum.Gözlerimi kapatıp, umutlu şarkılar dinlemediğim sürece sokaklar beni endişeye sürüklüyor.Sahi neyi kutluyorsunuz? Gerçekten ben de kutlamak istiyorum.Zaferlere ve tek yürek olmalara hiç alışkın değilim.En son bir olduğumuzu hatırladığım zamanlar milli takımda İlhan Mansız oynuyordu.Bu kadar yüksek sesle ülkemizin bayraklarını alıp nereye gidiyorsunuz? Ben de geleyim diyorum..Ardından bir bakıyorum yerde kanlar içinde yatanlar, ölenler ve kapılarını kapatıp sıvasız evlerinde kahrolan aileleri görüyorum.İnanın bu kutlanacak bir şey ise ben de çıkıp kutlayacağım.

Yaşadığımız kabuslar dün ve bugünle sınırlı değil, artık insanlar balkonlarına bayrak asmaya çekiniyor.Balkonlarımıza ne için bayrak asacağımızı, o bayrağı ne amaçla taşıdıklarını kestiremediğimiz kişiler ve olaylar yüzünden bilemiyoruz.Bu bile büyük bir problem aslında.Hukuktan ve siyasetten anlamıyorum, siyaset yapan biri de değilim.Size son iki günü ve gezi farkını bile karşılaştırmayacağım.Anlamayacaksınız çünkü herkesin siyaseti kendi çıkarına kadar.Gerçi ülkemizde hatta dünyada siyaseti, siyasetten anlayan kişiler konuşmuyor ne yazık ki.Düşündüklerim ve yazdıklarımı hiçbir zaman siyasi tarafımdan ötürü paylaşmadım ya da dile getirmedim çünkü hiçbir şey bilmiyorum her sayfadan, her kanaldan ve her dilden farklı şeyler öğreniyorum.Şüphe ve güven yanyana bile değil!
Ben yaşananlara tamamen vicdanım, kaygılarım ve kalbimle yaklaşıyorum.Yaklaşma diyenleriniz oldu duyar gibiyim.Fakat bak güzel kardeşim eğer bir nebze vicdanınız varsa akan tek damla kan için bile gözyaşlarınız akmaya, yüreğiniz sızlamaya müsaittir.Öncelikle herkese anadan doğma saf bir vicdan ve kalp diliyorum! Problemin temeli buna dayanıyor çünkü.

Mesele büyük bir kirli para ya da koltuk sevdası ise silahlar susacaksa, alın hepsi size kalsın.Ben ve bir çok insanın sizden tek bir ricası var, artık kimse ölmesin! Yitirmeden anlamama meselesi de olamaz bu çünkü hesapsız ve günahsız ölümler söz konusu.Sadece gariban kaybı veren tüm düzene karşıyım, karşıyız.Kabul, belli ki bu düzen değişmeyecek.Her bir gün eskisi kadar güzel olmayacak ya da karanlık acıyı yaşayanlar için geçerli kalacak.Başımıza gelmediği sürece biz kaldığımız yerden devam edeceğiz.Ben son yıllarda kendimi en çok şehit annelerinin yerine koydum, empatisi bile acı.Bu empatiyi kısa bir sürede olsa kurabilseydiniz gecenin ikisinde hala bir şeyleri düğün havasında ispatlamaya çalışmazdınız.Affıma sığınarak soruyorum, kazancınız ne? Ulaşım bedava oldu diye mi döküldünüz,bizden habersiz karnınızı doyasıya dolduruyorlar da biz mi atladık bu detayı,üzeri kan dolu bayrağı alıp şehit aileleri için sırtlanıp destek olmaya bile gitmediniz.Neyin sevinci bu?

Darbeymiş, yaşamadım hiç ama eminim şuan ki tablo kadar kötüdür.Pencereden sizi gözyaşlarıyla izleyen aileler onu da desteklemiyor buna inanın.Siz, biz ayrımını; biz diye ayıran sizler başlattınız bunu önce aydınlatalım.Ayrılmaya maruz kalan evlerinde gelecek için kaygılanan bizler ve sokaklarda neyin aşkıyla çoştuğunun farkında olmayan sizleri yarattınız.Lütfen! Elinizi vicdanınıza koyun.
Başımızda ne dönüyorsa dönsün bir ana ağlıyorsa, senin evladını sırtına yükleyip bir kaç otoriter çıkın dedi diye çıkmaması lazım.Saygı duyuyorum, tarafınıza destek vermek istiyorsunuz belli ki o zaman bu durumu mağdur ailelerin gözüne sokarak yaşamayın, saatlerce ve şuursuzca.Tekrar söylüyorum kendi adıma saygı duymaya karar verdim ve artık yaşanacak her şeyi kabullendim fakat dramı sevinçle savaştırmayın.

Yalnız kalmadığım konular var, hayal kırıklığına uğradığım kadar olmasa da.Sizi ucu ucuna doyuran emekli maaşınızla koşa koşa gittiğiniz meydanlara yeten gücünüz bir gün sizden kesilecek ve bu devletin düzeni, kendilerinden bile küçük olan hırpalanan askerlerin ve polislerin ablaları, abileri tarafından yeniden kurulacak.O zaman bize muhtaç kalmayacak mısınız? Babasının dağda ölmesine sebep olduğunuz bebekler gün gelip babasının hırsıyla büyüyüp karşınıza geçmeyecek mi? Durun ben cevabı biliyorum, hiçbiri sizin karşınıza geçip hesap sormayacak.Sizin en iyi şartlarda yaşamanız için sizin adınıza yeniden direnip hak ve adaleti saklandıkları yerden çıkaracaklar.Bugünün haksız zenginleri, yarınların mağdurları olarak tarihe geçecek.Hiçbir zaman kendi topraklarında olan kardeşlerine kin tutmayacak, ayrım yapmayacak.Bu düşe kalka gerçek olacak.Ezanlara sığınıyorsanız vicdanlarınıza da sığınmanın vakti geldi acıları paylaşın, yalvararım ayırmayın vurmayın.Vuranlar, ezanın yolunda göğe ellerini kalpten açanlar ve inananlar değil.İçlerinde ki canavarların çıkmasına yardım edin.Kaybettiklerimize saygı duyun, sükunetinizi koruyun.Düşünemeyeceğimiz kadar büyük güçlere sahip olan, BOP vb kazılı düzenlere ayrı düşüp yenilmeyelim.Esas beklenen durum hallerini, bir olup hayal kırıklığına uğratalım.Çok uçsuz bir hayal belki ama denemeye değer!Bizden istenileni onlara vermeyelim.Herkes kendi hayat rolüne geri dönsün.Evladınızın, sevdiklerinizin başına gelmeyen her şey dile de kalbe de kolaydır.Bu bela sizi de bulmadan fikirlerinizi aydınlatın.Görüş değiştirin demiyorum, çözüm bulun.Böyle giderse bir sonraki umudunuz olan bizleri de kaybedeceksiniz ya başka topraklara hizmet için gideceğiz ya da bizim de ölümüzü kaldırımlardan toplayacaksınız.

Kopmayın ve ayırmayın, sabırla kalın.
Kornalara basacağınıza dua edin, hayırlara vesile olsun!

ya da boşverin kutlayın, biz ağlarız.