Bazı insanlar doğarken şansını yakalar, bazıları ise bu şansı yaşadıkça elde ederler.Benimkisi öyle olmadı, ben şanslı doğmuş insanların şansıyla yaşadım.Beni şansına ortak eden insanlarla karşılaştım hep. Sen benim en büyük şansımsın.
Şimdi düşününce ama hani gerçekten düşününce hayatım dünyanın en saçma şeyi. çünkü başkalarına bakınca sorunlarımın düşünülmeye bile değer olmadığı çok açık. Ne zaman sorunlarımı tek başıma aşmayı düşünsem kapısını çaldığım tek insansın sen.
Takip ettiğim birçok insan gibi benim de depresyon geçmişim oldu, daha çok kendimle problemlerim olduğu için saatlerce hiç durmadan ağladığım, kendimi çok yalnız hissettiğim, kendimi çok farklı hissettiğim, kendimi çok gereksiz hissettiğim zamanlar oldu hem de çok. Bütün bunları yaşarken yanımda hep bir tek kişi oldu. O da sendin canım ablam.
Hayatta kalabilmek için güçlü olmam gerektiğini en son ne zaman farkettiğimi düşünüyorum.Tüm yaşanmışlıklarım gözümün önünden ödüllü bir Yeşilçam filmi gibi seri bir şekilde akıp geçiyor.Bu yaşanmışlıklarımın çoğunda sen hem senaristsin hem de oyuncu.Sen benim hayatımın başrol oyuncususun aslında.Geçmişe dönüp baktığımda sadece seni görebiliyorum o karanlığın içinde.Sarılmak eyleminin hakkını en çok ben sende veriyorum. Seninle yaşadığım büyüdüğüm şu geçen 21 yılda bana milyonlarca şey kattın. Sen bana üzülme, ağlama demedin hiçbir zaman. Çünkü bilirsin sende vücudumun vereceği biyolojik tepkileri biz kardeşiz.
Beni kendi öz kardeşinden bile hiçbir zaman ayrı tutmadığın için sana hep minnettar kalacağım. Seninle beş yaşında nasılsam kırk beş yaşında da aynı heyecanı ve duyguları yaşayacağım. Sen benim hayatımın lunaparkısın. Hayatımda bir çok insana sahipken bir tek sana muhtacım ben. Sen benim bağımlılığımsın, bağlılığımsın. Hiç bitmeyen çocukluk kafamsın. En güzel yanımsın.
Her insanın hayatında bir çok değer vardır fakat sen benim hayatımda sınır koyamadığım en özel kaynağımsın. Öğretmenimsin, ablamsın, annemsin, kuzenimsin ve en önemlisi sahip olduğum en güzel yol arkadaşımsın. Seninle küs kaldığım bir dönemi hatırlıyorum. Sen üniversiteye hazırlanıyordun. İkimizde okula gitmek için aynı saatte uyanıyorduk. Işığın benim odamda yansıyordu. Evin kapısını açtığın an ben de hemen kapıya koşuyordum sırf seni görebilmek iyi olduğunu hissedebilmek için. Benimle konuşmasan da varlığını hissetmek bana yetiyordu. Değerini o zaman anlamıştım. Yokluğunun ne kadar çekilmez ve zor olduğunu da. Zaten bir daha da böyle bir şey yaşanmamıştı. Senin sayende artık her şeyin bir nedeni, yaptığım her şeyin bir amacı varmış gibi hissediyorum. Tamamen kaybolmuştum , artık nerede durduğumu biliyorum.
Her şeyi kronolojik sırayla anlatmak istiyorum, herkesle paylaşmak ve seninle ne kadar mutlu olduğumu herkese duyurmak istiyorum ve bugün tek bir kişiye çok alakasız, minicik bir olayımızı bile anlatırken mutluluk gözyaşlarımda boğuluyordum. Bazen güzel şeylerin böyle etkisi oluyor.Bugün senin günün, kardeşlerinin ve seni sevenlerin günü.
Bir ailesi olmalı insanın en kocamanından.Her anında yanında olan.Bir ablası olmalı insanın en büyük desteği gönlünün beyninin zırhı.Bir kardeşi olmalı insanın her şeyine destek olup, onun geçtiği yollardan geçtiği,yol gösterdiği "ben yaptım sen yapma" dediği.O kadar çok seviyorum ki gözüm kapalı yanımdayken bile özlüyorum.Herkes ve her şey bir yana onlar bir yana.Birlikte çok güzel günler gördük.Hayatımın en kötü anında kafamı kaldırdığımda gözyaşlarımı silen bir tek onlardı.Ölene kadar onlara teşekkür edeceğim.Hayatıma kattıkları anlam paha biçilemez.Sizi çok seviyorum.İyi ki varsınız, iyi ki varız. Doğum günün kutlu olsun en sevdiğim. Hep hayatımda kal, hayatım aydınlansın..
No comments :
Post a Comment