Başımızdan geçmiş bir olayı tek nefeste anlatmak kolay değildir.
Çünkü karşında ki aynı şekilde seni anlamayacaktır.
Ben anlamayacakları için anlatmam susarım.Anlatsam ne olacak ki sanki.
"Anlamazsın. Anlatmam da zaten. Kimseye de anlatmadım, anlatmasınlar diye.
Çünkü anlatırlar; anlamazlar."
Yaptıklarına değil de yapmadıklarından pişmanlık duyuyor insan
Yapamadıklarından.
Yaşayamadıklarına yanıyor en çok.
Yaşamadıklarına yanıyor.
En ağırı da ne biliyor musun?
Göz göre göre kaybettiğin yıllar bırakmıyorlar peşini.
Intikam alıyorlar sanki senden.
Yaşamadığın her bir dakika, yaşanmamanın intikamını alıyorlar.
Ve sen hiç bir şey yapamıyorsun karşılarında.
Kaçmaya çalıştıkça,
yakalıyorlar.
Ezip geçiyorlar seni.
Kendine yeniliyorsun.
Birini çok seviyorsanız ve karşılığında seviliyorsanız ama gördüğünüz sevgi sizin sevmenize asla benzemiyorsa, size asla yetmiyorsa ve asla sizin istediğiniz gibi olmayacaksa, vazgeçmek için en uygun zaman nedir veya sevmekten mi sevilmekten mi vazgeçmek gerekir.
Aslında insana en çok koyan şey karşındakinin eninde sonunda mutlu olacağını bilmek. Mutlu olacaksa neden benimle olamadı diye düşünmek.
Eskiden üzülmenin bir mantığı oluyordu. Kendimi yerden yere vuruyordum ve üzülmemin haklı sebeplerine inanıyordum. Şimdiyse her seferinde tamamen yanlış bir sebepten dolayı
kendimi 9. kattan aşağı bırakıyor gibiyim.
Ve hala yere varamadım.
Nothin' On You her dinleyişimde göğe bakalım diyorum.Gökte huzur var, gökte isteklerimiz var.
Bazen onları görür gibi oluyoruz.Sevdiğimizi, kaybettiğimizi,olmak istediğimiz kişiyi..Bu halüsilasyon mudur, yoksa görmek istediğimiz için enerji ile onları orada var mı ederiz? Bütün bunların cevabını bilmiyorum fakat insana iyi geldiğinden eminim.Kaybetmek için var olmuşuz belki de.Sahi kaybetmesek değer bilir miydik?
Aslında insana en çok koyan şey karşındakinin eninde sonunda mutlu olacağını bilmek. Mutlu olacaksa neden benimle olamadı diye düşünmek.
Eskiden üzülmenin bir mantığı oluyordu. Kendimi yerden yere vuruyordum ve üzülmemin haklı sebeplerine inanıyordum. Şimdiyse her seferinde tamamen yanlış bir sebepten dolayı
kendimi 9. kattan aşağı bırakıyor gibiyim.
Ve hala yere varamadım.
Nothin' On You her dinleyişimde göğe bakalım diyorum.Gökte huzur var, gökte isteklerimiz var.
Bazen onları görür gibi oluyoruz.Sevdiğimizi, kaybettiğimizi,olmak istediğimiz kişiyi..Bu halüsilasyon mudur, yoksa görmek istediğimiz için enerji ile onları orada var mı ederiz? Bütün bunların cevabını bilmiyorum fakat insana iyi geldiğinden eminim.Kaybetmek için var olmuşuz belki de.Sahi kaybetmesek değer bilir miydik?
No comments :
Post a Comment