Burada da hiç merak etmeyeceğiniz fotoğraflar paylaşıyorum

Instagram

Thursday, November 1, 2012

Ogle yemeklerini birlikte yiyecektik ya, olmadı


Telefonumda son mesaj attığım 10 kişi arasında senin adını göremeyince, 2-3 günde bir temizlediğim whatsapp sayfamda sana ait mesaj kalmayınca, seninle en son konuştuğumuz günü bulamayınca bir şeylerin ters gittiğini anladım.

seninle tercih ettigimiz sarkilari listelerden bile çıkardım.

Hayatımda senin boşluğunu hissettim. Sen olma, senin boşluğun da olmasın istedim. Varken yok olman kötü. Bari yokken yok ol. Tezatlıkları sevmem. Seni özlediğimde bari uzağımda ol istedim.

Seninle bir daha laf dalasina giremeyecegimi inanamıyorum

Bana kardesten daha ote olan varligina bir daha sahip olamamak seni her gordugumde gulen yuzumu dusurmeye basladi (bana kolay gelsin)

..


Senli benli hayatımda hiçbir şey ama hiçbir şey, en kaba tabirle o kadar "koymamıştı".

Şimdi, çok bilindik şeyler yazacağım. Hazır mısınız? Eff peff scroll down.

kusmustuk. daha doğrusu silindim sildim. hala zırıl zırıldım ve hala boşu boşuna bir şeyler kovalıyordum. belki pişman olur, belki vazgeçer, belki de beni deniyordur. ne bileyim.

Ama takmiyorum.

sürekli darlıyor, darlıyordum. o da sürekli beni iteliyordu. kibar olmaya çalışırken bazen dayanamayıp kabalışıyordu. kalbim çok kırılıyordu. gel gelelim hak ediyordum, yalan yok. kibar davrandığında umutlanıp iyice cozutuyordum zira. "sanırım bana gicik oluyordu"

Yanimda not tutmak icin tasidigim deftere ders notu degilde onu bugun gordugume ve hissettigim seylere dair notlar aldim-aliyorum..


"aynı filmlerdeki gibi"

Onun arkadasligi bana ne kazandirdi  ? -Onu sevdim.


Onun farklı bir kimse olduğunu algılayabiliyor, fakat ondan bağımsız kalamıyor ve yaşayamıyordum. ya da öyle zannediyordum. ki kesinlikle öyle zannediyordum.Hicbir durum halimi paylasmadigim DOSTUMdu.


Üstünden uzun zaman geçti. Ama geçmedi.

Onun benden ayrı bir hayatı olduğuna ya da olabileceğine inanmıyor ve kabul edemiyordum. Kendimden ayıramıyordum.

..


"İnsan çok garip."

Oysaki o benim ne sevgilim ne canimin parcasi ne de kardesimdi.


 Gel bugün birazcık dürüst olalım. Çok yorulmuşuz kendimiz de dahil herkese yalan söylemekten. Şimdi canımız mı yanıyor yoksa nefes alışlarımız mı azaldı tam olarak bilemem. Tutunmaya çalıştığımız hayatlarımız var. O kadar uğraştıktan sonra en ufacık şeyde kayıp mı ediyoruz onları? Bir çıkış kapısı mı aradık yine, birazdan gideceğiz ve bitecek bu kabus mu dedik? Ama dışarıda bizi bekleyen mutluluklar kalıcı mı geçici mi diye düşünmeden edemedik.

 Mutluluğun tanımını kim biliyor ki biz bilelim? Gel seninle bir mutluluk kavramı yaratalım sonra da oradan hiç çıkmayalım. Hapsedelim oraya sen ve beni, hiç çıkmasınlar çünkü sen ve benden başka kimse yok. Nolur bu sefer başkalarının hayatıyla kıyaslamayalım kendimizinkileri.Eski sorunlarimizi gundeme getirmeyelim. Mutsuz muyuz sahi? Belki de anlık bir acıdır ne dersin? Vücut alışkın olmadığı reaksiyonlara tepki verir, geçer

 Yapma… Deşmeyelim yaralarımızı. Düşünmemeye çalışırsan biter belki göğüs kafesinde bir yerlerde o büyük ağrı. Aslında ağlamak için gelmiştim yanına.Seninle dost olmaya. Hep yanimda olacagina inandim. Gelme ihtiyacı hissettim buraya, değişince mimiklerim beklemediğim bir anda.

Şimdi bir damla yaş geldi gözümden. Halloween da sacma bir karakter olmusken senin de gözün ıslandı mı?



"Güzel fikirler her zaman saçma sapan zamanlarda aklıma düşer."


 Bir gün şöyle oldu; kendim için bir şeyler satın alırken ve üstelik kendi kendimeyken, onun benden ayrı bir hayatı olabileceğini kabul etmek yerine, benim ondan ayrı bir hayatım olduğunu fark ettim. bu uzun hikayeye bu kadarcık bir son yazabildim.


ve tam bir gerizekalı olduğuma karar verdim.

fakat çok tatlı bir gerizekalı.





No comments :

Post a Comment