Aslında ama diye başlanmaz

Ama bomboş kalıyorsun birden. Hayatından biri eksildiği için mi boşsun yoksa eksilen kişi zaten eksiklerini mi kapatıyordu, orası belli değil. “Ben bu kadar boş bir insan mıydım?” diye soruyorsun aynaya bakınca.

İnsanlar gülüyorlar, internette bile herkes komik şeyler paylaşıyor. Bir tek sen gülmüyorsun nedense. Senin neşen yokken herkesin keyfi batıyor sana. Bomboş kalıyorsun birden. İçinden umutlar çıkıyor. Gözündeki neşe gidiyor. Kitap bile okuyamıyorsun, kendinde o hayal gücünü toplayamayacağını biliyorsun çünkü.

“Kitap okumak yerine film izliyorum artık” diyorsun mesela. “Düşünsene ne kadar yorgunum” Düşünsene ne kadar zor geliyor artık sana alışmak bir kitaba bile. Kitaplar bitince kahramanları seni bırakırlar çünkü.

Bomboş buluyorsun birden kendini, o küçümsediğin, “Hiçbir halttan haberleri yok” dediğin insanlar bile senden daha fazla gülüyor çünkü. Onlar bile senden daha güçlü duruyorlar o an.

Entellektüel birikimin faydası var mıdır ki üzüntüye?

Sorguluyorum kendimi " neden simge, neden? "

Cevap veriyorum icimden dışıma " nedeni olsaydı acı çekmene müsade etmezdin. "

İnanmıyorsun, güçsüzlüğüne inanamıyorsun, “Şimdi gülümsememi tek bir insan sağlayacaksa ben çok boş bir insanım” demek mahvediyor seni.

En çok böyle zamanlarda yazılıyorsun devam etmeyeceğin kurslara, alıyorsun okumayacağın kitapları, derslerine çalışıyorsun ilk defa. İnsan ders çalışmayı sever mi hiç? Biraz bile ‘düşündürtmeyecekse’ sever aslında. 

Şunuda belirtmek isterim ki bu yazdıklarımı kim okur kim göz gezdirir bilemem ama net bir cevap varsa ANNEM her gün gazete okur gibi benden gizli blogumu takip ediyor :) Buraya yazdığım bir çok sey kurgu. Herşey senin bildiğinden ibaret bazen yazılanlardan bir genç kızın bir erkeğe olan aşkı çıkarılmamalı. Onun ciltlere sığdıramayacak kadar çok sevdiği ve kaybettiği babası varken, bazen terketmeler "acaba kizim bana soylemeden bir iliskiye mi basladi biri onu uzdu mu " dıye yorumlanmamali.
Kaldi ki günümüzde bir çok aşk kelimelerle anlatılmayı haketmeyecek kadar KISA ve DEĞERSİZ.